Miyerkules, Marso 15, 2017

Ang Aking Repleksiyon




Ang Aking Repleksiyon



    
 







Lahat ng bagay ay may tamang panahon at oras upang ito’y magaganap. Mayroon naman ding nararapat na tao na siyang mas naa-angkop o ‘di kaya’y mas nababagay para sa mahalagang bagay na ito. Ang  importanteng bagay lamang na ating tatandaan ay, kinakailangang marunong tayong humintay ng tamang panahon at pagkakataon. At habang matiyaga tayon naghihintay, gamitin natin sa tama ang ating mga oras para sa paggawa ng mga mabubuting bagay.


Pagpaplano para sa masagana at maunlad na kinabukasan ay, isa sa mga mabuting bagay na nanararapat gawin ng buong sambayanan ditto sa ating mundong ginagalawan. At kung ito’y ating buong pusong magagampanan, tiyak na unti-unting mawawakasan ang tinatawag nating maagang pagpapakasal at maagang pagbubuntis o mas kilalasa tawag na early marriage and teenage pregnanacy.

Bilang isang ganap na estudyante, nararapat nating isa-puso, ugaliin at patibayin ang magandan gkinabukasan at hindi ang maling nakaasanayan. Ngunit, paano ba natin ito magagawa o magagampanan? Paano nga ba kaya?


     Alam naman nating lahat na mas makakabuti para sa bawat estudyante kung pagtiyagaan muna ang pag-aaral bago gumawa ng sariling pamilya. Sapagkat sa pag-aaral, maraming mga leksiyon ang talagang makukuha at higit sa lahat ay magagamit natin sa buong buhay natin. At sa pamamagitan ng iba’t-ibang leksiyon na ating natutunan sa ating silid-aralan, mas magiging maingat pa tayo sa mga gagawing aksiyon. Higit sa lahat ay mas magiging handa pa tayo sa pagharap at buong pusong paggawa ng ating mga responsibilidad, sa kapalaran na ating kakaharapin balang araw.


     Propesyonal, mag-aaral  at ang mga tao na nasa lipunan lagi nating tatandaan na sa bawat kilos o aksiyon na ating gagawin ay may ka-akibat ito na responsibilidad. Responsibilidad na dapat alam natin sa sarili natin at responsibilidad na buong pusong gagampanan natin.

Huwag natin mamadaliin
Mga bagay na di pa para sa atin.
Nang sa ganon ay mararanasan natin
Ang masaganang kinabukasan na para saatin.

Huwebes, Marso 9, 2017


Ang Puso





     Si Anne at si Andrei ay isang matalik na magkaibigan. Simula sa pagkabata hanggang sa sila'y lumaki na ay lagi parin silang magkasama. Magkapareha sila ng paaralang pinapasukan, si Anne ay iang first year college habang si Andrei naman ay isang third year college. Sa haba ng panahaong sila' magkakasama ay unti-unti na silang nahulog sa isa't-isa hanngang sa dumating ang araw na naging magkasintahan na sila. Lagi silang masaya sa piling ng isa't-isa at maging ang mga taong nakapalibot sa kanila ay tuwang-tuwag sa kanila sa tuwing nakikita silang naghahabulan o 'di kaya'y masayang naglalaro sa isa't-isa.  Marami mang mga problema ang kanilang pinagdadaanan ngunit, lahat ng ito ay matagumpay nilang nalampasan. Sa haba ng panahong sila'y magkasama ay mas nakilala pa nila ang isa't-isa. Hanggang sa dumating ang araw na 'di nila inaaasahan. Alam ni Anne na matagal na siyang may sakit, ngunit ni- isa sa kaniyang pamilya ay walang naka alam, kahit na ang kasintahan nito ay 'di alam na may sakit siya. Dumating ang araw na lumala pa ng lumala ang kaniyang sakit. Dalawang taon siyang nanatili sa hospital upang magpagaling, araw araw ring nasa tabi ni Anne si Andrei upang samahan at ulungan siya hanggang sa siya ay gumaling. Nang unti-unti nang bumalik ang lakas ni Anne ay ipinasyal siya ni Andrei sa isang napakagandang lugar, lugar napinapangarap ni Anne na puntahan. Nakasakay si Anne sa bisekleta habang si Andrei naman ang nagmamanaho sa bisekleta. Habang masaya nilang napakagandang tanawin, ay 'di nila napansing may iasang malaking sasakyan ang mabilis na paparating habang sa sila'y nasagasaan. Isinugod ang mga duguang katawan nila sa hospital. At pagdating sa hospital ay kinumpirmang patay na si Andrei, habang si Anne naman ay 50-50. Nasa tabi ni Andrei ay kaniyang mga magulang na walang hinto sa pag-agos ng kanilang mala-gripong mga luha. Dahil sa may sakit si Anne sa puso ay nagdesisyon ang mga magulang ni Andrei na ilipat na lamang ang puso ng kanilang anak kay Anne. At makalipasa ang dalawang taon mula sa di magandang insidente na nangyari magling na magaling na si Anne, hanggang sa dumating ang araw na unti-unti nang nalaman ni Anne ang b uong katotohanan. At dahil dito ay unti-unti niya ring tinanggap ang katotohanan kahit na masakit ito. Mula sa araw na iyon ay araw-araw niya na ring ina-alagaan at ini-ingatan ang kaniyang katawan at kalusugan para maalagaan niya rin ang puso ng kaniyang minamahal na kasintahan.

Ang Puso

Ang Puso





     Si Anne at si Andrei ay isang matalik na magkaibigan. Simula sa pagkabata hanggang sa sila'y lumaki na ay lagi parin silang magkasama. Magkapareha sila ng paaralang pinapasukan, si Anne ay iang first year college habang si Andrei naman ay isang third year college. Sa haba ng panahaong sila' magkakasama ay unti-unti na silang nahulog sa isa't-isa hanngang sa dumating ang araw na naging magkasintahan na sila. Lagi silang masaya sa piling ng isa't-isa at maging ang mga taong nakapalibot sa kanila ay tuwang-tuwag sa kanila sa tuwing nakikita silang naghahabulan o 'di kaya'y masayang naglalaro sa isa't-isa.  Marami mang mga problema ang kanilang pinagdadaanan ngunit, lahat ng ito ay matagumpay nilang nalampasan. Sa haba ng panahong sila'y magkasama ay mas nakilala pa nila ang isa't-isa. Hanggang sa dumating ang araw na 'di nila inaaasahan. Alam ni Anne na matagal na siyang may sakit, ngunit ni- isa sa kaniyang pamilya ay walang naka alam, kahit na ang kasintahan nito ay 'di alam na may sakit siya. Dumating ang araw na lumala pa ng lumala ang kaniyang sakit. Dalawang taon siyang nanatili sa hospital upang magpagaling, araw araw ring nasa tabi ni Anne si Andrei upang samahan at ulungan siya hanggang sa siya ay gumaling. Nang unti-unti nang bumalik ang lakas ni Anne ay ipinasyal siya ni Andrei sa isang napakagandang lugar, lugar napinapangarap ni Anne na puntahan. Nakasakay si Anne sa bisekleta habang si Andrei naman ang nagmamanaho sa bisekleta. Habang masaya nilang napakagandang tanawin, ay 'di nila napansing may iasang malaking sasakyan ang mabilis na paparating habang sa sila'y nasagasaan. Isinugod ang mga duguang katawan nila sa hospital. At pagdating sa hospital ay kinumpirmang patay na si Andrei, habang si Anne naman ay 50-50. Nasa tabi ni Andrei ay kaniyang mga magulang na walang hinto sa pag-agos ng kanilang mala-gripong mga luha. Dahil sa may sakit si Anne sa puso ay nagdesisyon ang mga magulang ni Andrei na ilipat na lamang ang puso ng kanilang anak kay Anne. At makalipasa ang dalawang taon mula sa di magandang insidente na nangyari magling na magaling na si Anne, hanggang sa dumating ang araw na unti-unti nang nalaman ni Anne ang b uong katotohanan. At dahil dito ay unti-unti niya ring tinanggap ang katotohanan kahit na masakit ito. Mula sa araw na iyon ay araw-araw niya na ring ina-alagaan at ini-ingatan ang kaniyang katawan at kalusugan para maalagaan niya rin ang puso ng kaniyang minamahal na kasintahan.

Martes, Pebrero 21, 2017

Mabuhay ang Estudyanteng Pilipino

Sakripisyp, Sakripisyo, Sakripisyo
'yan ang bagay na 'di natin maitago.
Dahil kahit na mundo man ay gumuho,
babangon parin tayo at 'di susuko.
'Yan ang tunay na Esudyanteng Pilipino!

Mahirao man ang ipagawa ng guro,
kailangang gawin parin natin ito.
Marami mang mga pagsubok ang dadako,
kailangang maging matibay lang tayo.
At huwag tayong magpapaapekto!

Ninanais man natin ang sumuko
subalit, dahil may mga pangarap tayo,
iisa lang ang salitang na-aangkop dito.
At ito ay ang lalaban talaga tayo.
Simula sa umpisa hanggang sa dulo!

Bilang isang estudyanteng Pilipino
kailangang magsikap talaga tayo.
Kaya tiyaga at determinasyon mo,
ang higit na kinakailangan dito.
Tungo sa buhay na ma-asenso!